Cerkiew została zbudowana w latach 1780-ch. Pierwotne przeznaczenie zabytku – kaplica świętego Jozafata. Historia życia świętego greckokatolickiego Jozafata jest ściśle związana z Włodzimierzem-Wołyńskim. Przyszły święty w życiu miał imię Iwan Kuncewicz.
W roku 1614 staje się archimandrytą klasztoru, a w roku 1617 – pomocnikiem-biskupem. Jozafat Kuncewicz zmarł męczeńską śmiercią w roku 1623. Dnia 29 czerwca 1867 roku Papierz Pius IX podpisał dekret, zgodnie z którym został kanonizowany Jozafat Kuncewicz. W 1949 r. szczątki świętego zostały ponownie pochowane pod kopułą rzymskiej bazyliki papieskiej w pobliżu grobu św. Piotra w Watykanie.
Ziemia, na której znajdował się dom ojca Jozafata, została sprzedana przez krewnych świętego miejscowemu archimandrycie greckokatolickiemu Porfiriuszowi Podskarbi Ważyńskiemu, a na prośbę tego biskupa w 1780 r. wybudowano kaplicę św. Jozafata. Budowla pełniła funkcję kaplicy przez 15 lat.
W roku 1991 cerkiew została przekazana wspólnocie prawosławnej. Wtedy zostały przeprowadzone prace naprawczo-restauracyjne we wnętrzu. Na początku lat 2000-ch około cerkwi została wznowiona dzwonnica.