O Radzie Europy

Członkostwo otwarte jest dla wszystkich państw Europy, uznających zasadę praworządności oraz gwarantujących podstawowe prawa człowieka i wolności dla swoich obywateli.

Cel Rady Europy (dalej – RE) – to jest osiągnięcie większej jedności między jej członkami do ochrony i wprowadzenia ideałów i zasad, będących ich dziedzictwem wspólnym, oraz wspracie ich postępu gospodarczego i społecznego. Rada Europy bada pytania, mające ważne znaczenie dla jej członków, w tej liczbie zagadnienia zapobiegania przestępczości, narkomanii, ochrony środowiska, bioetyki i migracji.

RE instytucyjnie nie jest związana z Unią Europejską, chociaż obie używają tej samej flagi i hymnu. Radę Europy także nie potrzebno mylić z Europejską Radą oraz Radą Unii Europejskiej (Rada Ministrów).

Rada Europy została powołana w Londynie dnia 5 maja 1949 roku według Umowy Londyńskiej oraz została podpisana przez dziesięć kraje-założyciele (Belgia, Dania, Francja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Holandia, Norwegia, Szwecja i Wielka Brytania). To robi ją najstarszą organizacją polityczną w Europie.

Podstawowym warunkiem statutowym do wstępu krajów w RE jest uznanie przez państwo-kandydata zasady praworządności, jego zobowiązania co do zapewnienia podstawowych praw człowieka i wolności dla wszystkich osób, które są pod jego jurysdykcją, oraz skuteczna współpraca z innymi państwami celem osiągnięcia zadań RE.

Rada Europy – to forum debatów na tematy ogólnoeuropejskie. W jego ramach zawarte są prawnie wiążące umowy międzyrządowe (konwencje Rady Europy) celem zachowania wspólnego dziedzictwa oraz wsparcia postępu gospodarczego i społecznego.

Jeden z największych sukcesów Rady Europy – to jest Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z 1950 roku, która jest podstawą do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Europejski Trybunał Praw Człowieka nie wchodzi do składu jednostek Rady Europy, a tylko działa przy niej. Europejski Trybunał Praw Człowieka został założony w sposób podjęcia Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Republika Federalna Niemiec dołączona została do Rady Europy w roku 1951, Hiszpania – w roku 1977, Polska – w 1991, Ukraina – w 1995. Dnia 9 listopada 1995 r. odbyła się uroczysta ceremonia przystąpienia Ukrainy do Rady Europy, w której wzięła udział delegacja Ukrainy na czele z premierem Ukrainy.

Urzędowymi językami Rady Europy są język angielski i język francuzki, ale niemiecki, włoski i rosyjski są również używane jako języki robocze podczas sesji Zgromadzenia Parlamentarnego. Pod pewnymi warunkami dyskusje mogą być również tłumaczone na inne języki.

Biuro Rady Europy w Ukrainie oficjalnie zaczęło swoją pracę dnia 6 października 2006 roku. Biuro wspiera realizację misji Rady Europy w kraju co do ochrony praw człowieka, wsparcia demokracji oraz zapewnienia praworządności, a także dokona koordynację oraz zapewnia realizację projektów i programów współpracy.

Adres Biura: