Zaczynając od wieku XIX Wołyń staje się jednym z kompaktowych regionów zamieszkania Niemców w Ukrainie. W czasie niemieckiej kolonizacji Wołynia Niemcy byli zwolnieni z płacenia podatków, służby wojskowej, a także zabierali działki ziemi na preferencyjnych warunkach. Główny napływ niemieckich emigrantów na Wołyń nastąpił w latach 1860-1880. Pierwsza obca kolonia pojawiła się w 1787 r. w powiacie Włodzimierskim. Osada ta została założona przez ludzi z Holandii.
W roku 1890 we Włodzimierzu-Wołyńskim koloniści niemieccy zbudowali kościół luterański (niemiecki «kirchen» – cerkiew). Bogaci ziemianie dawali 100 złotych miesięcznie, a biedniejsi – 10. Dzięki tym środkom wybudowano neogotycki kościół. Obok znajduje się dom proboszcza. Dziś dawna cerkiew to cerkiew greckokatolicka św. Jozafata, a dom pastora to klasztor Bazylianów.