Kompleks zespołu historyczno-architektonicznego Łuckiego Bractwa Świętego Krzyża składa się z Cerkwi Podwyższenia Krzyża i pomieszczeń klasztornych. Kompleks bracki został zbudowany głównie w okresie lat 1630-1640-ch. Przez długi czas był centrum politycznym ludności prawosławnej Wołynia, jednak na przełomie wieków XVII-XVIII bractwo zaczęło podupadać. W wieku XVIII cierpiał z powodu pożarów, w wieku XIX cerkiew prawie całkiem została zniszczona. Chociaż klasztor pozostał prawie w pierwotnej formie, przystosowany do drobnych napraw po pożarach, jednak dzisiejsza cerkiew – to tylko część ołtarzowa dawnej wielkiej świątyni z prostokątną przybudówką sowiecką.
Teraz klasztor wykorzystywany jest częściowo jako mieszkanie, a cerkiew jest odrestaurowana i używana przez Wołyńskie Obwodowe Bractwo Andrzeja Pierwszego Powołanego, które jest spadkobiercą Łuckiego Bractwa Świętego Krzyża. W pomieszczeniach byłego klasztoru także znajduje się Muzeum Historii Bractwa Łuckiego.