Zamek Lubarta

Inne nazwy – Zamek Łucki, Zamek Górny– jeden z dwóch (częściowo) zachowanych zamków miasta, zabytek architektury i historii o znaczeniu krajowym. Jeden z największych, najstarszych i najlepiej zachowanych w Ukrainie zamków, centrum kulturalne i najstarszy budynek Łucku. W roku 1340 książę Lubart po otzymaniu tytułu wielkiego księcia Galicji i Wołynia stopniowo zaczyna przebudowę drewniano-ziemnego zamku na ceglany.

Po śmierci Lubarta jego bratanek Aleksander Witold przekształca Zamek Łucki w swoją nieoficjalną południową rezydencję. W styczniu 1429 w Zamku Łuckim odbył się zjazd monarchów europejskich, gdzie decydowany został szereg pytań politycznych, ekonomicznych i obronnych Wschodniej i Środkowej Europy.

W roku 1431 Zamek Łucki w ciągu miesiąca bohatersko bronił 4-tysięczny oddział wojewody miejscowego Jursi. W XVI wieku Zamek przybiera status centrum administracyjno-politycznego, sądowego i duchowego Wołynia.

Teraz Zamek Łucki – to zespół zabytków o znaczeniu krajowym. W zamku znajduje się kilka muzeów: Muzeum Księgi, Muzeum Sztuki oraz jedyne w Ukrainie Muzeum Dzwonów. Także polecamy obejrzenie ekspozycji broni starożytnej, część której kiedyś stosowana była do obrony twierdzy.