Złota Brama (1017-1024 lata)

Złota Brama – to główna brama starożytnego miasta Kijowa, zabytek architektury obronnej Rusi Kijowskiej, jedna z najstarszych datowanych budowli w Europie Wschodniej.

Ten wjazd do miasta był głównym – przez te bramy przyjeżdżali do miasta ambasadorowie innych państw. Była to wieża bojowa z przejazdem, z cerkwią bramną, która otoczona była podwójnymi fosami. Złota Brama była jak na swoje czasy nie do zdobycia – nie odnotowano żadnej wzmianki o inwazji przez nią.

Budowa bramy datowana jest na lata 1017-1024. Zabytek zrekonstruowano w XVII wieku i służył do ochrony miasta do połowy XVIII wieku. W 1834 roku odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie Złotej Bramy.

W latach 70-ch nad pozostałościami zabytku wybudowano pawilon, który nie tylko je chronił, ale także odtwarzał pierwotny wygląd budynku. Rekonstrukcja, zakończona w 1982 roku, odwzorowuje Złotą Bramę w następujący sposób: część główna – wieża bojowa z przejazdem, na szczycie cerkiew bramna, po obu stronach bramy – odcinki wału z ogrodzeniem powyżej.

W trzypoziomowym pawilonie bramy mieści się obecnie muzeum. Centralną część ekspozycji stanowią fragmenty prawdziwych murów bramnych.