Zgodnie z cechami stylistycznymi późnego klasycyzmu można powiedzieć, że pomnik powstał w latach 1860-1880 i przed II Wojną Światową odgrywał ważną rolę w życiu społeczności żydowskiej miasta.
Początkowo był to dom, w którym mieściło się również kasyno. Jednak w drugiej połowie XIX wieku, mniej więcej w latach 60-ch i 80-ch XIX wieku, miejscowi Żydzi kupili kilka kolejnych domów przy ulicy Złotej i przebudowali je w stylu późnego klasycyzmu, skutecznie łącząc kilka małych domów w jeden duży, wydłużony wzdłuż ulicy Złotej budynek.
Kamienica narożna powstała na początku XIX w. i stanowi północno-zachodni narożnik Placu Rynek. Budynek ma dwie kondygnacje z piwnicą. Konsole wspierają balkony drugiego piętra. Na elewacji od strony ul. I. Franki do dziś zachował się autentyczny balkon z ogrodzeniem.
Ciekawym obiektem domu kahału był łuk lub przejście łukowe przez pierwsze piętro domu. Wiadomo, że najdłuższą w tym czasie ulicą w centralnej części Brodów była współczesna ulica Ormiańska, która zaczynała się od dzisiejszej ulicy Szewczenki i przechodziła tym łukowym przejściem. W latach 60-ch ówczesne władze zdecydowały, że nie powinno być łukowego przejścia i zostało ono zamurowane. Tym samym zaginął kolejny ciekawy obiekt architektoniczny w centralnej części miasta.
Zabytek jest obecnie własnością komunalną i prywatną, a na parterze znajdują się sklepy.